Vurdering av diagnosen utviklingshemming er ein prosess som kan strekke seg over tid. Tilgjengeleg informasjon frå tidlegare undersøkingar og pasientens alder har betydning for kor lang tid det tar. Både pasient og nærpersonar bidrar med informasjon i prosessen. I tillegg gjennomgår vi opplysningar frå ulike instansar som har hatt kontakt med pasienten i barndom og oppvekst. Konklusjon frå vurderinga vil framkomme i ein rapport som beskriv diagnose og pasientens ressursar og utfordringar. Rapporten kan bli brukt for å søke om kommunale tenester, tilrettelagt arbeid, stønadar og liknande.
Pasienten får oppnemnt ein psykolog som har ansvar for utgreiingsarbeidet. I tillegg kan det vere aktuelt å møte andre fagpersonar. Vi hentar inn informasjon om pasientens utviklingshistorie, gjennomfører evnetestar og kartlegg funksjon i dagleglivet. Nærpersonar/pårørande som kjenner pasienten godt over lang tid, er ein viktig ressurs i utgreiingsarbeidet.
Ei samla vurdering av all tilgjengeleg informasjon dannar grunnlaget for diagnosen utviklingshemming og grad av utviklingshemming. Denne vurderinga blir gjort av psykolog.
Utgreiingsfasen kan strekke seg frå to–seks månader. Dersom det er tilleggsvanskar som skal bli utgreidd, kan det ta lenger tid.
