Diagnose
Antifosfolipidsyndrom, nynorsk
Antifosfolipidsyndrom er ein autoimmun sjukdom. Det vil seie at kroppen sitt eige immunforsvar er overaktivt og angrip eige vev.
Fosfolipid er feittstoff som fins i overflata til alle celler. Hos nokre personar dannar immunsystemet antistoff mot fosfolipid eller mot protein som er knytt til desse. Antistoffa aukar risikoen for å danne blodpropp og er òg knytt til ein auka risiko for spontanabortar eller dødfødslar hos gravide.
Diagnosen antifosfolipidsyndrom blir stilt hos personar som har desse antistoffa, og som samtidig har hatt blodpropp eller visse typar svangerskapskomplikasjonar. Mange menneske har slike antistoff utan nokon gong å få svangerskapskomplikasjonar eller blodpropp. Ein har då ikkje antifosfolipidsyndrom.
Utbreiing
Symptom og sjukdomsteikn
Typiske symptom på antifosfolipidsyndrom er blodpropp i arterier og vener, samt svangerskapskomplikasjonar i form av abortar eller for tidlege fødslar. Eitt av desse symptoma er naudsynte for å få stilt diagnosen. Andre symptom kan vere visse typar hudendringar (livedo reticularis), lavt blodplatetal og lav blodprosent.
Utredning
Fastsetting av diagnose
Behandling
- Pasientar med antifosfolipidsyndrom på grunnlag av blodpropp og fosfolipidantistoff blir behandla med blodfortynnande medisin i form av Marevan.
- Pasientar med diagnose basert på gjennomgåtte svangerskapskomplikasjonar og antifosfolipidantistoff, blir oftast behandla med låg dose av acetylsalisylsyre.
- Gravide skal ikkje bruke Marevan og blir oftast behandla med ein annan form for blodfortynnande medisin.
- Hos pasientar som har ein revmatisk sjukdom i lag med antifosfolipidsyndrom kan andre medikament vere aktuelle, då særleg Plaquenil.
Oppfølging
Pasientar med antifosfolipidsyndrom blir følgde hos revmatolog, hematolog eller fastlege, eventuelt gjennom eit samarbeid mellom desse.
Kontakt
Gamle hovedbygg
Revmatologisk avdeling
Oppmøtestad
3. etasje i Gamle hovedbygg på HaukelandGamle hovedbygg
Jonas Lies vei 71
5053 Bergen